วันจันทร์ที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2551

หลับตาก็ฝันร้าย
ตื่นลืมตาก็เดียวดายและไหวหวั่น
เหมือนโลกทั้งโลกนี้เงียบงัน
เหมือนถูกสาปให้หัวใจโดนเผาไฟ
ให้การมีลมหายใจอยู่มันน่ากลัว
ให้ทุกขณะที่รู้สึกตัว..นั้นหม่นไหม้
เหมือนตกนรกบนดิน..ทุกนาทีนั้นเจ็บกินใจ
เพียงเพราะคุณรู้ไหม
ต้นเหตุคือการจากไป..........ของคุณคนเดียว

ไม่มีความคิดเห็น: